- кӯл
- [کول]т. ҷои ба миқдори зиёд ғун шуда истодани об, ҳавзи оби табиӣ, толоб; кӯли обпарто (обгурез) ҷои махсуси атрофаш маҳдуд барои ҷорӣ шуда ҷамъ омадани обҳои барзиёд, заҳкаш; кӯл шудан ба як ҷо ҷамъ шуда истодани об
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.